Tasman & Taz

Stel je toch eens voor. Je wordt in 1603 geboren in Lutjegast (of all places), zeilt een beetje de wereld rond zonder dat je precies weet waar je eigenlijk bent, ruilt wat spiegeltjes en kraaltjes met oorspronkelijke bewoners (die beruchte VOC-mentaliteit) en hoppa: een paar eeuwen later dragen een gletsjer, een zee, een nationaal park, een berg, een eiland én een dier en tekenfilmfiguur jouw naam.
Dat is dus het verhaal van Abel Tasman. In downtown Hobart, de hoofdstad van Tasmanië, staat een standbeeld van de beste man. Speciaal om de Nederlandse geschiedenis van Australië te 'vieren'. Daar zullen de Aboriginals het toch niet helemaal mee eens zijn. Voor het parlement in Canberra zijn ze immers al een aantal decennia aan het protesteren tegen het inpikken van hún land.

Maar goed. Tasman dus. Want naast ontdekkingsreiziger is hij dus zonder het zelf te weten ook de naamgever van de Tasmaanse duivel. Beter bekend als The Tasmanian Devil, beter bekend als Taz. Die draaikolkende veelvraat van de Looney Tunes.
In het echt lijkt deze duivel totaal niet op zijn geanimeerde evenknie. Hij vreet zich geen weg dwars door bomen heen, heeft geen hoornachtige haarplukjes en zo'n grote tong heeft ie nou ook weer niet. Eigenlijk is de Tasmaanse duivel best schattig.
Helaas staat ook dit beestje op de rand van uitsterven. Zoals zoveel dieren in Australië en Nieuw-Zeeland...

Laten we daarom allemaal een kaarsje (of toepasselijker: een zwavelstokje) voor 'm opsteken. Misschien haalt ie dan de volgende eeuw. That's all folks!