Het Paradijs en de hordes Hipsters
7 april 2017 - Ko Pha Ngan, Thailand
Zon, zee, strand én van die typische boten. Dat is het Thailand dat iedere toerist voor vertrek voorgeschoteld krijgt. En hoewel de meeste bestemmingen er vaak helemaal niet zo uitzien als op de foto, is deze werkelijkheid níet gephotoshopped. Folder-en-brochure-Thailand bestaat écht!
Je moet al die paradijselijkheid echter wél delen. Met stoïcijnse Russen, rood verbrande Britten, bejaarde Duitsers en hordes backpackers. Die laatste groep komt in verschillende verschijningsvormen. Ik ben er zelf immers ook één. Maar één categorie is op paradijselijke plekken als Bali en Thailand wel héél ruim vertegenwoordigd: de hipster-backpacker.
Verwacht een jonge twintiger met lelijke tattoo's, zo'n afzichtelijk knotje, oppervlakkige gesprekjes vol semi-filosofisch geneuzel en weinig energie. Want de meesten zijn er meester in de hele dag geen klap te doen. Beetje surfen, beetje (veel) roken, beetje zuipen. Dat werk.
Het soort dat je in Thailand in overvloed zou moeten tegenkomen op de befaamde Full Moon Party op Koh Phangan. Zou. Ik weet het namelijk niet. Want juist op het moment dat ik dit eiland bezocht, was het compleet uitgestorven. Reden: geen volle maan (en dus ook geen feest) en hopeloos slecht weer. In de normaal gesproken zo bruisende beachclub waar ik sliep, was ik dan ook de enige (!) gast.
En dus was er géén sfeer (al probeerden ze met dampende dancemuziek er nog wat van te maken), had ik het zwembad voor mijzelf en werd ik door een heel leger aan verveelde werknemers bediend en geholpen.
Ondanks mijn hipsterhaat was dít nou ook weer niet de bedoeling. Een beetje sfeer mag best. Al krijg je daar gratis manbuns en gefilosofeer over de zin van het leven bij...
Je moet al die paradijselijkheid echter wél delen. Met stoïcijnse Russen, rood verbrande Britten, bejaarde Duitsers en hordes backpackers. Die laatste groep komt in verschillende verschijningsvormen. Ik ben er zelf immers ook één. Maar één categorie is op paradijselijke plekken als Bali en Thailand wel héél ruim vertegenwoordigd: de hipster-backpacker.
Verwacht een jonge twintiger met lelijke tattoo's, zo'n afzichtelijk knotje, oppervlakkige gesprekjes vol semi-filosofisch geneuzel en weinig energie. Want de meesten zijn er meester in de hele dag geen klap te doen. Beetje surfen, beetje (veel) roken, beetje zuipen. Dat werk.
Het soort dat je in Thailand in overvloed zou moeten tegenkomen op de befaamde Full Moon Party op Koh Phangan. Zou. Ik weet het namelijk niet. Want juist op het moment dat ik dit eiland bezocht, was het compleet uitgestorven. Reden: geen volle maan (en dus ook geen feest) en hopeloos slecht weer. In de normaal gesproken zo bruisende beachclub waar ik sliep, was ik dan ook de enige (!) gast.
En dus was er géén sfeer (al probeerden ze met dampende dancemuziek er nog wat van te maken), had ik het zwembad voor mijzelf en werd ik door een heel leger aan verveelde werknemers bediend en geholpen.
Ondanks mijn hipsterhaat was dít nou ook weer niet de bedoeling. Een beetje sfeer mag best. Al krijg je daar gratis manbuns en gefilosofeer over de zin van het leven bij...