Ode aan Aotearoa

Over ongeveer 14 uur stap ik op het vliegtuig naar Australië en zit het Nieuw-Zeelandse deel van mijn reis er alweer op. Zes weken zijn razendsnel voorbij gegaan. Het voelt nog maar als een dag geleden dat ik als een onwennige brugklasser bij het Stray-kantoor in Auckland stond. Klaar voor het grote avontuur!
En wat een avontuur is het geweest! Overal heb ik geweldige reisgenoten ontmoet. Mensen met wie je direct een klik hebt, en waarbij het altijd weer jammer is om afscheid te nemen. Maar bij het reizen met een hop-on-hop-off-bus gaat het er juist om dat je steeds weer van je eerder gemaakte reisplannen afwijkt. En dus kwam ik overal weer oude en nieuwe reismaatjes tegen en heb ik heel veel verschillende chauffeurs gehad. Allemaal met bijzondere bijnamen. Mijn leukste Stray-drivers? Lolly, Twinkles en Weka (zegt genoeg over de bijzondere bijnamen toch?).

Maar hét hoogtepunt van Nieuw-Zeeland is het land zelf. Eerst even een dikke thumbs up voor de Kiwi's zelf. Grappig, vriendelijk en ongekend relaxed.

Alles wat qua cultuur ontbreekt in Nieuw-Zeeland wordt gecompenseerd met adembenemende natuur. Besneeuwde bergtoppen weerspiegelt in een knalblauw meer. In Nieuw-Zeeland is het bijna letterlijk op iedere straathoek te vinden. Het land is één groot natuurpark. En het grote voordeel is dat alle wandelingen altijd gratis zijn. Wel zo handig in zo'n duur land.

Met mijn geslaagde dolfijnentoer van vandaag heb ik overigens mijn dieren-to-see-list ook compleet. Van albatrossen tot zeeleeuwen (en uiteraard die iconische kiwi!), alles heb ik gezien. Vaak op nog geen paar meter afstand. Daar kan geen dierentuin tegenop.
In Australië zal ik weer even moeten wennen. Iets te dichtbij komen, kan daar meteen een enkeltje naar het ziekenhuis worden.

Straks zit ik dus in het bloedhete Australië. Gelukkig kan ik vast even inkomen. Want de bosbranden rond Christchurch zijn natuurlijk een perfect opwarmertje voor de komende weken...